Reisverslag: wakker worden in een sprookjesland

Onderweg naar Friesland goot het nog pijpenstelen maar bij aankomst in de haven was het gelukkig weer droog. Aanvankelijk was het plan om naar Overijssel te gaan maar de omstandigheden dirigeren ons noordwaarts. 

Al snel voeren we op het Tjeukermeer, ook de plaats waar we plek voor de nacht gevonden hebben. We zijn aangelegd aan Margjepolle, een eilandje midden in het Tjeukermeer. Margjepolle ligt zo'n 400 meter uit de kust en vanaf de A6. Met andere woorden, veel mensen hebben het eiland al eens zien liggen, maar niet zoals je dat met een boot kunt doen. 
Even een wandelingetje over het eiland en daarna gezellig met z'n viertjes aan de dish. 

Terwijl vrouw en zoonlief probeerden een paar vissen uit het meer te trekken heb ik de afwas gedaan. Muziekje er bij via Bluetooth over de boxen in de salon, ik had het reuze naar m'n zin.

Vanaf Margjepolle zijn we via Sloten en het Slotermeer, Woudsend, Heeg en de Langweerder Wielen naar Joure gevaren. Tussen de middag hebben we aangelegd in het centrum van Heeg om te lunchen. 

We kennen daar de situatie, we weten hoe Heeg ligt dus we konden voorspellen dat we daar luw en comfortabel konden liggen. Bovendien lig je daar maar 200 meter bij een supermarkt vandaan, bacon and eggs tussen de middag. 

Om 15:30 uur vonden we een mooi plekje aan De Groene Dijk in Joure. Dikke tip, ze hebben hier een hele goede ijssalon!

Ik vind een vaarvakantie altijd weer geweldig, en in aanloop vertel ik er ook altijd graag over aan wie er maar belangstelling voor heeft. Grappig is dat de mensen die zo met ons meeleven me ook elk jaar wijzen op de weersvoorspellingen. Ondertussen haal ik, door ervaring gesterkt, daar tegenwoordig m'n schouders wat over op en zeg ik altijd, we zullen wel zien. Ik heb de ervaring dat zelfs "slechte" dagen in de regel wel meevallen.

Veel eerder dan thuis vallen de zonnestralen die de salon binnenvallen op, en op het water zijn de wolkenluchten in mijn ogen ware schilderijen. Letterlijk!
De 17e eeuwse Nederlandse schilders probeerden met verf te vatten wat wij hier gewoon life zien.
De blauwe lucht, de grijze en witte wolken, het gras lijkt groener en de open ruimte met koeien, boerderijen, roofvogels en gegroepeerde bomen, vormen een levend schilderij.

Wanneer je dan eind van de middag aangekomen bent op de volgende prachtige plek, en je zit met een glas Prosecco en geitenkaas in de zon op het dek, dan blijken Italiaanse gewoontes ook in Friesland te werken.

Toen we even een stukje over het eiland liepen hoorden we ineens verschillende vogels.
Cityslicker als ik ben herken ik natuurlijk niets maar ik vermoed dat het Kieviets waren die hun nest in het hoge gras hadden verstopt en ons als een bedreiging ervoeren.

Toen het na 18:00 uur nog rustiger werd omdat rond die tijd ook de scheepvaart af nam was het helemaal prachtig. Het was er, afgezien van de vogels en de Nijlganzen die zo'n 30 meter verderop een nest hadden, zo rustig dat het leek alsof de hele wereld stil stond. 

Ook hebben we nog overnacht aan een eilandje voor ons alleen, in de Flakke Brekken. Zo "midden" in een meer liggen heeft zijn eigen charme.
Om te beginnen is het heel rustig want geen hond kan er komen, maar je hoort ook steeds het water tegen de romp klotsen en het keukengereedschap slingert ligt heen en weer aan het rekje.

We lagen vol in de wind dus zelfs dit, toch wel forse schip, wiebelt de hele tijd een heel klein beetje heen en weer.
Om ons heen hadden we enkel te maken met vogels, wind, water en de zon.
En dat zonnetje hebben we die dag heel fraai aan de andere kant van het meer onder zien gaan.

De ochtend erna werden we wakker in een sprookjesland.
De wind die de dag ervoor nog over het meer blies was helemaal weg.

Vroeg in de ochtend  was het nog potdicht van de mist maar dat zag ik voor m'n ogen oplossen. Van helemaal wit om ons heen zag ik het veranderen in flarden waar je tussendoor op afstand de wal, landmarkeringstekens, en verderop aangemeerde bootjes zag verschijnen. 
Het water was spiegelglad en de wereld kwam tot leven. Scholeksters, Ganzen en Meeuwen die rond vliegen of even "ons" eiland aandeden, het was schitterend.

Ik ben beslist geen vogelaar maar neem van mij aan dat rustig zitten kijken met een kop koffie in de hand en een lekker zonnetje in de rug heel rustgevend is. Op een gegeven moment hebben we toch maar los gegooid en tokkelden we stationair terug richting het Heegermeer.
Vrede op aarde!
Alles gaat langzaam.
Haast bestaat niet.
Je hebt alle tijd om om je heen te kijken, waar en wanneer vind je dat nog?

In Lemmer kun je in het centrum voor de wal gaan liggen. Dan heb je vanaf je boot zicht op de winkels en alle mensen die er langs lopen. 

In Lemmer moet je passagieren.
Zo'n leuk dorpje om rond te dwalen. Het ligt ook nog eens aan het ijsselmeer en het heeft een strand. Op ons gemakje zijn we ook daar even langs gewandeld. 
Dan 's  ochtends met de voeten omhoog op het achterdek, kijken hoe het dorp tot leven komt. 
Vogels zijn er altijd, en verder hoor en zie je langzaam her en der luiken open gaan. Hoor je stemmen, komen fietsers langs en af en toe een auto.

Wij geven er de voorkeur aan langs de "Langestreek" te liggen. Aan de overkant, de " Kortestreek" rijden auto's langs de boten. Hier enkel voetgangers en af en toe een fietser. 
Op een bepaald moment even omlopen naar de Kortestreek voor een vers broodje bij de bakker vandaan. Lekkerder dan dat wordt het niet.

Uiteindelijk moesten we de Julia weer terug geven.
Na nog een onstuimig stukje over het Tjeukermeer voeren we na een week + een weekend varen de thuishaven weer in. Na de formaliteiten hebben we nog even van de gelegenheid gebruik gemaakt om de nieuwste aanwinst te bekijken. |
Misschien iets voor de volgende keer.
Wie weet......